DuckTales 2: een vergeten pareltje uit de 8-bit tijd

In 1993 bracht Capcom DuckTales 2 uit op het Nintendo Entertainment System, als vervolg op het originele en geliefde DuckTales uit 1989. Helaas kwam deze titel aan het eind van de levensduur van het N.E.S., waardoor het spel minder bekend is dan zijn voorganger. Toch verdient DuckTales 2 absoluut erkenning als één van de meest gepolijste platformers van zijn tijd.

DuckTales 2: een vergeten pareltje uit de 8-bit tijd

Gameplay en besturing

In DuckTales 2 kruip je opnieuw in de huid van Oom Dagobert, gewapend met zijn iconische pogo-stick-kunstje (met zijn wandelstok). De besturing is strak, responsief en vertrouwd voor iedereen die het origineel heeft gespeeld. Nieuw in dit deel is de mogelijkheid om touwen te trekken, blokken te verplaatsen en upgrades te verzamelen voor je wandelstok, wat zorgt voor meer diepgang en puzzels.

De game bevat vijf verschillende locaties, waaronder Egypte, Schotland en een zinkend schip, die je in willekeurige volgorde kunt spelen. Elke locatie is uniek vormgegeven en zit vol geheime schatten, verborgen paden en mini-bosses.

Grafisch en geluid

Grafisch haalt DuckTales 2 het maximale uit het N.E.S.. De sprites zijn kleurrijk en gedetailleerd en de animaties zijn vloeiend. Capcom’s kenmerkende stijl is duidelijk zichtbaar. De soundtrack is niet zo legendarisch als die van het origineel, maar nog steeds vrolijk en passend bij de sfeer van de levels.

Uitdaging en herspeelbaarheid

De moeilijkheidsgraad is toegankelijk, met een lichte stijging naarmate je verder komt. Dankzij de upgrades en optionele geheime schatstukken (die een bonus einde ontgrendelen), is er genoeg reden om het spel meerdere keren te spelen. Toch is de totale speelduur aan de korte kant: een doorgewinterde speler is er binnen twee uur doorheen.

Uitstekend vervolg

DuckTales 2 is een uitstekend vervolg dat de sterke punten van het origineel uitbreidt met nieuwe mechanics, betere graphics en slimme levelontwerpen. Het is zeldzamer en daardoor duurder dan zijn voorganger, maar voor liefhebbers van N.E.S.-platformers is het absoluut de moeite waard.

Reacties

Meest gelezen de afgelopen 30 dagen

Recensie: Rise to the Stars van HeartBeatHero

De invloed van Cave, Toaplan en Treasure op de Japanse gamegeschiedenis

De Nederlandse drum ´n bass scène in de jaren '90 en begin jaren '00: een levendige underground

De opmars van retro games in Nederland: nostalgie, verzameldrang en een bloeiende community

Waarom waren de soundtracks van WipEout 1, 2 en 3 zo goed en vernieuwend?